هیمن کوچولوی ما

سلام هیمن خوبم . اینقد حرف برای گفتن زیاد دارم که نمیدونم از کجا باید شروع کنم ؟ از حسادتت وقتی نی نیارو میدیدی که چار دست و پا میرن و بلافاصله چار دست و پا رفتن شما بعد از سینه خیز . نه ماهگیت به کمک خاله چند قدمی راه میرفتی اما بعد از زمین خوردنت ترسیدی و دیگه حاضر نبودی دستمونو ول کنی گرچه کاملا تعادل داشتی و گرفتن دستمون صوری بود اما نمیتونستی بی کمک بلند شی و راه بری به خاطر همین ژن تنبلی تصمیم گرفتی به خودت سختی ندی و سینه خیز بری بعدشم که چار دست و پا و بعدترش راه رفتن نازت . کی باور میکنه هیمن ِ من اولین روز راه رفتنش تا نیمه های شب فوتبال بازی میکرد :دی اینقد که هیچ رقمه راضی نمیشدی یه لحظه استراحت کنی . با هر ضربه ای که به توپ ...